
من هم مثل همه ملت که با شور و نشاط به پای صندوقها رفتند و احمدی نژاد را برگزیدند ، با خاک یکسان شدم وقتی خبر معاون اولی رحیم مشایی را خواندم . با آنکه خستگی یکماه کار شبانه روزی در ستاد دکتر به تنمان ماند ولی دلایلی به ذهنم آمد که شاید ! دکتر از این دلایل بهره برده و دولت را مشائیزیزاسیون کرده است . هر چند صحبتهای منبع فتنه های اخیر یعنی هاشمی رفسنجانی در نمازجمعه سبز ! ، برای دکتر ما خیر داشته و اخبار را به آن طرف سوق داده اما من دلایل خود را برای دوستانم می نویسم .
1- میدانیم که رحیم مشائی پدرزن پسر دکتر احمدی نژاد است . آیا تصور می کنید اگر در دولت آینده علی رغم پویش ملی طرد مشائی ، او در کابینه حضور نداشت ، بعدش طلاق دخترش را از پسر دکتر احمدی نژاد می گرفت ، رسانه های داخلی و خارجی چه بلوایی به پا می کردند؟ تازه چه قدر وقت تلف می شد تا دکتر برای پسرش دوباره زن بگیرد و ...
2- شاید ! این انتخاب پیامی باشد به کروبی که بداند اگر او شیفته درویشان و سیستم مرید و مرادی آنان است ، درجه احمدی نژاد از او به مراتب در این امر بالاتر و رفیع تر است . هر چند او نخواست در دولت اولش این رابطه مرید و مرادی با مشایی را علنی کند اما اینبار با عجله این امر را فاش کرد .
3- شاید ! این پیامی باشد به رضایی که اگر تو خود را معمار بزرگ اقتصاد نام نهادی ، ما از این معماران کم نداریم و بزرگترین آنان رحیم مشایی است که در دولت نهم لقب معمار بزرگ دیوار بی اعتمادی و انتقاد ملت از دولت نام گرفته است و اکنون از این معماران بزرگ در دولت دهم استفاده می کنیم .
4- شاید! این پیامی باشد به موسوی که اگر شبکه های صهیونیستی و آمریکایی از تو حمایت می کنند و تو به آنان افتخار می کنی ، ما هم کم نمی آوریم و یکی از طرفداران دو آتیشه صهیونیستها را بعنوان نفر دوم دولت انتخاب می کنیم تا چشت در آد .
5- شاید این پیامی است به طرفداران دکتر که هر چه انتقاد کنید ، موضوع مورد انتقاد شما در دولت پر رنگ تر می شود . اصلا شما غلط کردید طرفدار دکتر شدید . پس انتقاد موقوف . دیگر انتقاد نکنید که وضع از این که هست بدتر نشه .
6- شاید این پیامی باشد به ستادهای دکتر احمدی نژاد ، که ای نیروهای ستادی ، دلتان را خوش نکنید به روند انتخاب کابینه ، که رحیم مشایی باید کابینه را ببندد. می خواین بخواین نمی خواین نخواین .
7- شاید دکتر این کار را کرده تا غرور او را نگیرد ! می گویید چگونه ؟ به خاطر آنکه کسی که 25 میلیون رای دارد ممکن است دچار توهم شود که مردم خیلی خیلی اورا دوست دارند، از این رو ممکن است خوشی بزند زیر دلش و از خدا و آخرت دور شود ، بنابراین باید کاری کرد که طرفداران هم به دشمن تبدیل شوند تا دولت دچار غرور نشود .
8- شاید ! این پیامی است به هاشمی و دارو دسته اش که اینقدر تلاش نکن برای دولت دهم هزینه بتراشی که اگه صحبت از هزینه تراشی باشد من از همه شما بلدترم !
9- شاید! پیامی باشد به برخی مسئولان جاه طلب که اگر می خواهند در دولت دهم پست بگیرند بهتر است چاک دهانشان را باز کنند و هرچه نباید بگویند ، بگویند یا حداقل در یک مجلس رقص حضور پیداکنند اگر نشد از ملت اسرائیل دفاع کنند ، جهنم ضرر حداقل راهکارهای غلط به دولت بدهند . به هر حال باید ویژگی خاصی داشته باشند .
10- شاید این انتخاب برای مطرح کردن مشایی برای دوره یازدهم ریاست جمهوری است چون در آن دوره دکتر قانونا نمی تواند کاندیدا شود . به هر حال اگر مشائی دور بعد رئیس جمهور بشود مطمئن باشید احمدی نژاد معاون اول اوست . هر چند بعید نیست دکتر چند ماه بیشتر رئیس جمهور نباشد و مافیای قدرت و ثروت او را بزنند. آنوقت حداقل طبق قانون سه ماه معاون اول او رئیس جمهور می شود و این عقده ریاست جمهوری هم در دل نازک مشایی نمی ماند .
شایدها بسیارند ولی همه اینها شاید هستند و واقعیت ندارند . باشد که خداوند به همه عزاداران دوستدار گفتمان احمدی نژادی (که همانا گفتمان امام و انقلاب است و شخص احمدی نژاد مهم نیست) در برابر این فاجعه خردکننده و غیرمترقبه صبر عطا فرماید .
شاید اگر دکتر احمدی نژاد می دانست بعد از این انتخاب ناصحیح ، عجولانه و خردکننده ، چه جوی را در منازل و خانواده های طرفدارانش ایجاد کرده است ، لحظه ای به خود می آمد و خود را از احاطه مشائیزیسم حاکم بر دولت می رهاند . دکتر باید بداند که ملت به روحیه احمدی نژاد و به گفتمان او رای داده اند نه به افراد کوچکی همچون مشایی با آن سوابق اظهر من الشمس . ما منتظر مقاله حسین شریعتمداری در این خصوص خواهیم نشست .
مقالات مرتبط :
دور از انتظار بود ! (نكته) - حسین شریعتمداری روزنامه کیهان 28 تیر 88
خستگی بر تنمان ماند (وبلاگ میقات)
اعتراض اتحاديه انجمن مستقل به انتصاب مشايي (رجانیوز)
توصيه جامعه اسلامي دانشجويان به مشايي (رجانیوز)
دل آزردگی حامیان از انتخاب مشایی به عنوان معاون اول رییس جمهور (نهال نیوز)
مقالات اجتماعی سیاسی فرهنگی هنری